Bardzo się cieszę zdobytym pierwszym złotem w sztafecie mix🥇Nareszcie! I czekamy na więcej😊
Sobotę spędzam leniwie. Trochę sprzątam, trochę spaceruje jakiś mały reset organizmu.
Od dawien dawna sięgnęłam po pióro (od siostry😁)do kaligrafii,a dziś przyszedł mi do głowy pomysł zrobienia sobie zeszytu z cytatami. A oto efekt mojej dzisiejszej pracy:
Krótka charakterystyka:
Najlepszy przyjaciel Muminka. Jest synem Mimbli i Joka oraz przyrodnim bratem córki Mimbli, Małej Mi. W Dolinie Muminków mieszka w namiocie nad rzeką.Kiedy tylko zbliża się zima,wyrusza na południe, by na wiosnę znów powrócić do Doliny.
Bardzo lubię Włóczykija np. za to, że nie męczy go własne towarzystwo. Jest to postać skrytka, choć bardzo wartościowa, co potwierdzają jego mądre cytaty:
"Świat przed katastrofą zawsze wygląda tak cicho i spokojnie".
,,Samotność szybko się nudzi! -krzyknął Muminek. -Zdziwiłbyś się jak wielu ją lubi. -odparł Włóczykij".
Piękne skłaniające do refleksji cytaty😊
Moją ulubioną postacią z Muminków była jednak Panna Migotka. A Wy lubiliście tą bajkę?
W niedzielę wróciłam z wakacji. Byłam nad Bałtykiem w uroczej miejscowości Darłówko Zach. O tym pięknym miejscu opowiem w innym poście.
Zwiedziłam ogrody Hortulus w Dobrzycy. Miałam okazję być na Festiwalu Kwiatów Jadalnych. Niesamowite jest to ile dobrego daje natura, a my nawet nie wiemy, że możemy z tych bogactw korzystać.
Prezentuje kilka fotek z tego niezwykłego miejsca:
Kwiaty jadalne: aksamitki, liliowce nie lilie, lawenda, begonia( to nazwy, które zapamiętałam)
Można było poczęstowac się zupą na bazie kurczaka z olejem kokosowym i dobrać do niej jadalny kwiatek. Zupę jadło się łyżką z kukurydzy.
Ciekawym punktem programu był pokaz carvingu:
Zrobiłam łapacz snów w letnich kolorach, a w środku jest wszyty niebieski guzik😁
Pierwszego lipca był dzień psa, ale też dzień owoców. Dziś z tego powodu, że na drzewach już dojrzewają porzeczki, maliny i inne letnie przysmaki zdjęcia owocowe😁
Byłam na koncercie Kwiatu jabłoni w Wiśle😀
Atmosfera wakacji wróciła 😊Każdemu życzę wypadu na jakieś kulturalne wydarzenie.
Tytuł: O psie, który dał słowo
Autor: B. Cameron
Wydawnicwo: Kobiece
Bardzo lubię psy, a one mnie też. Często, gdy jestem poza domem przyplącze się do mnie obcy pies. Nigdy pies mnie nie ugryzł, a wiem z doświadczenia innych członków rodziny, że ludzie ugryzieni przez psa mają do tych zwierząt dystans, którym rządzi strach. Z okazji dnia psa chcę napisać kilka słów o książce O psie, który dał słowo.
Jest to już moja trzecia powieść tego autora. Bardzo lubię jego książki, a ta była wyjątkowa. Opowiada o niepełnosprawnym chłopcu, który bawi się z Cooperem. Z czasem staje się jego asystentem. Pomaga głównemu bohaterowi np.: wsiąść na wózek, czy dostać się do szkoły, w której są schody. Bracia mieszkają z babią i tatą, mają farmę, na której ciężko pracują. Opisany jest w powieści konflikt farmerów z robofarmerami. Ciekawym wątkiem jest także relacja braci. Tak się składa, że brat zawsze chciał mieć zdrowe rodzeństwo. Uważa, że młodszy brat mógłby robić znacznie więcej, a swoje kalectwo wykorzystuje do lenistwa. Konflikt między braćmi się pogłębia, gdy pojawia się dziewczyna, która najpierw zapoznaje się i spędza wiele czasu z kolegą na wózku.
Po operacji chłopak zmienia się na gorsze. Z całych sił pragnie poruszać się o własnych siłach, odpychając przy tym najbliższych i Coopera.
Cooper to oczywiście Bailey z tomu Był sobie pies. W powieści przechodzi kolejną reinkarnację, ale czy to ważne? Ważne jest dla psa aby dotrzymać nie tylko kroku, ale również słowa swemu człowiekowi. Pies ma swój honor, nie może go stracić, chociaż nic nie mówi najważniejsza jest wierność, czuwanie przy osobie, któremu nic nie powiedziawszy ludzkim głosem, chce pomóc.
A to nasza Kiara:) Przesyła pozdrowienia czytelnikom )
